Tablets bij Ethiopische kinderen

Samenvatting

Het One Laptop Per Child (OLPC) project besliste om een experiment uit te voeren in Ethiopië. Ze kozen twee dorpjes (Wonchi en Wolonchete) uit waarvan de kinderen ongeletterd waren en nog nooit eerder in aanraking kwamen met geschreven woorden. Ze dropten evenveel Motorola Xoom tablets in het dorp als het aantal kinderen zonder leraar of enige instructie. De Motorola Xoom tablets bevatten de aangepaste software Nell welke speciaal is ontwikkeld om kinderen in ontwikkelingslanden te leren.
Het omvat onder andere alfabettraining, spelletjes, elektronische boeken, films, cartoons, ...welke aangeboden werden in het Engels.

Het doel van het experiment bestond erin om na te gaan of kinderen op zichzelf kunnen leren lezen door te experimenteren met de tablet. Binnen 4 minuten sloeg een kind erin om het tablet aan te zetten, binnen 5 dagen zongen de kinderen in het dorp een ABC lied en na 5 maanden hadden ze zelfs de Android gehackt. Verder onderzoek zal aangeven of kinderen op deze manier kunnen leren lezen.

Hier kan je een hele interessante video vinden van Nicholas Negroponte (de stichter van One Laptop Per Child) Nicholas Negroponte: Teaching Children to Learn

Voordelen

Dankzij deze technologie is de kostprijs en andere drempels voor educatie laag.
Het is kritiek voor ontwikkelingslanden om betaalbare educatie te hebben om zo hun economische vooruitgang te stimuleren.
Het project toont aan dat ook in Westerse landen een mentaliteitswijziging in het onderwijs noodzakelijk is.
Door het project gingen kinderen vanzelf samenwerken om te leren terwijl dit veel minder snel gebeurt in een schoolcontext.
Elk kind koos zelf zijn activiteiten en die waren voor iedereen verschillend, waardoor deze kon leren in zijn eigen interessegebied. Dit is in een schoolomgeving minder evident.

Nadelen

Een leerkracht ziet het kind zijn sterke en zwakke punten, kent de thuissituatie en kan hierop inspelen. Software kan dit niet.
Software kan misschien slechte leerkrachten vervangen (degenen die weinig differentiëren, weinig aandacht hebben voor ieder kind,...), maar goede leerkrachten kunnen niet zomaar vervangen worden.
Indien elk kind volgens zijn interesses kan leren, zal het misschien niet opteren voor onderwerpen die hem minder aanspreken, maar toch even noodzakelijk zijn in de maatschappij.
Het project toont wel de menselijke nieuwsgierigheid, maar nog niet of het geschikt is om te leren op lange termijn.