'U heeft het liever wat socialer?'

Raadpleegde je voor het maken van deze opdracht het forum op PointCarré, Facebook, Twitter, Skype of een of andere blog? Dan ben je net het levende bewijs geweest van het gebruik van de sociale media in het onderwijs.

Inderdaad, de sociale media hoeft niet alleen voor het plezier gebruikt te worden, maar kan ook het onderwijs een gunst bewijzen.

Allereerst schenkt het de leerlingen de mogelijkheid om op een tijd- en plaatsonafhankelijke manier samen te werken en van elkaar te leren. Kreeg je de opdracht om een onderwijskundige te schaduwen, maar ken je niet meteen iemand die hiervoor in aanmerking komt? Geen probleem! Twitter of Facebook het even en binnen een korte tijd heeft iemand je geholpen.
Zoals eerder vermeld is ook het probleem van samenwerken op afstand door deze nieuwe trend weggewerkt. Denk maar aan Google Docs waarbij iedereen op het internet aan éénzelfde document kan werken.

Tevens kunnen samenvattingen, lesideeën, interessante artikels en nuttige filmpjes via deze media snel met de medestudenten gedeeld worden. Waardevolle bronnen worden dus op een uitstekende, laagdrempelige manier naar elkaar doorgespeeld en worden dan ook beter bereikbaar. Denk hierbij bijvoorbeeld aan Slideshare waarop powerpoints kunnen geplaatst worden.

Met de reeds genoemde sociale media is de meerderheid al vast bekend. Maar er zijn zeer zeker nog andere interessante media die studenten kunnen helpen. Een eerste daarvan is ‘Hyves’. Op deze pagina’s of online groepen vind je namelijk snel de geschikte doelgroep voor het invullen van enquêtes. Een tweede nuttige link is www.wrts.nl. Hierop kunnen leerlingen een examen voor klasgenoten opstellen. Een derde en laatste plek op het internet die ik graag aanhaal is www.mindmeister.com. Deze laat leerlingen en leerkrachten namelijk toe om hun mindmaps te delen of mindmaps van anderen te bekijken.

We mogen het bijna een feit noemen dat jongeren geen dag zonder de sociale media kunnen. Het integreren in het onderwijs is dan ook geen al te grote stap mits ‘iedereen’ er al reeds bekend mee is. Van een professional wordt zelfs verwacht dat hij/zij vaardig is in het gebruik van Facebook, YouTube, Twitter, etc. Deze vaardigheden verder op school ontwikkelen is dus geen zo’n slecht idee.

Eveneens ouders en leerkrachten hebben baat bij deze nieuwe manier van onderwijs. Ouders komen namelijk dichter bij de studies van hun zoon/dochter te staan doordat ze verschillende zaken via het net kunnen meevolgen. Of de leerling dit een prettig idee vindt, valt te betwijfelen. Voor leerkrachten is het dan weer fijn om bijvoorbeeld via www.blogger.com te zien hoe het er in andere scholen aan toe gaat. Hier kan men dan ideeën opdoen of eigen ideeën de wereld insturen.

Het lijkt een fantastische nieuwe wereld die voor velen opengaat, maar is dit ook in de praktijk zo? Wanneer er op een kritische manier met het internet wordt omgesprongen, kan het antwoord hierop positief zijn. Niet klakkeloos alles van het net overnemen, niet zomaar alles online gooien en respectvol met andere internetgebruikers omgaan zijn voorbeelden van hoe het zou moeten.
Een belangrijke rol hierbij is die van de leerkracht. Deze moet de leerlingen namelijk op voorhand de gepaste informatie aanreiken en tijdens het gebruik van de sociale media optreden als coach. Hierbij moet hij de leerlingen op een gepaste manier laten experimenteren met het internet en bijsturen waar nodig. ‘Niet meteen ingrijpen wanneer er iets misgaat’ is alvast een goeie instelling.
Het is natuurlijk ook zo dat de leerkracht de lerende wel moet loslaten. Sites als Facebook en Twitter worden namelijk vooral buiten schooluren gebruikt. De leraar kan hier dan op deze processen dus weinig invloed op hebben.

Niet alleen de leerling, maar ook de leerkracht kijkt best met een kritisch oog naar het internet. Is het wel gepast dat elke leerling het doen en laten van een leerkracht kent?

Bron:
Mijland,E. (red.), Ideeënboek Sociale media in het onderwijs, Middelbeers 2011.
http://www.ernomijland.com/docs/smiho.pdf